สัญลักษณ์ของพระพุทธศาสนา

สัญลักษณ์ของพระพุทธศาสนา

เนื่องจากคำสอนของพระพุทธศาสนาได้เน้นหลักที่จะปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์ อันได้แก่ อริยมรรคมีองค์ ๘ สัญลักษณ์ของพระพุทธศาสนาจึงต้องเป็นสิ่งที่สื่อความหมายถึงอริยมรรคมีองค์ ๘ นั้นได้ ที่ใช้กันมากและเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปก็คือ รูปธรรมจักร อันหมายถึง วงล้อ คือ พระธรรม ที่หมุนไปยังที่ต่าง ๆ เหมือนธรรมะที่นำไปสอนในที่ต่าง ๆ แล้วยังความสันติสุขให้เกิดขึ้นในที่นั้น ๆ ในธรรมจักรนั้น ประกอบด้วยซี่ล้อ ๘ ซี่ แต่ละซี่มีความหมายถึงองค์ของอริยมรรคแต่ละองค์ วงล้อที่จะหมุนเวียนและกระแทกกระทั้นกับพื้นนั้นหมายถึง ทุกข์และสมุทัย ซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนเกิดมาแล้วจะต้องประสบ ดุมที่เป็นศูนย์กลางและสงบนิ่งไม่หมุน หมายถึง จุดหมายสูงสุด คือ นิโรธหรือนิพพาน ในพิธีสำคัญทางพระพุทธศาสนาหรือในวันสำคัญทางศาสนา เช่น วันมาฆบูชา วันวิสาขบูชา วันอาสาฬหบูชาก็จะมีการประดับธงธรรมจักรตามสถานสำคัญต่าง ๆ ส่วนในประเทศลังกาใช้สัญลักษณ์ คือ ธงฉัพพรรณรังสี คำว่า "ฉัพพรรณรังสี" แปลว่ารัสมี ๖ สี ซึ่งกล่าวกันว่าแผ่ออกจากพระกายของพระพุทธเจ้า คือ สีเขียว สีเหลือง สีแดง สีขาว สีแสด และสีเหลื่อมประภัสสร (คือ สีทั้ง ๕ ข้างต้นรวมกันเหลื่อมพรายเหมือนแก้วผลึก) ในธงเมื่อถึงช่วงแบ่งของสีที่ ๖ ก็จะนำเอาสีทั้ง ๕สีข้างต้นมาเรียงแบ่งกันให้ได้รวมทั้ง ๕ สี เป็นสีที่ ๖ "ฉัพพรรณรังสี" หรือ "รัสมี ๖ สี" นั้น ย่อมแสดงถึงความที่พระพุทธศาสนิกชนยกย่อง

พระพุทธเจ้าบรมศาสดาว่า "เป็นผู้ประทานความสว่างในทิศต่าง ๆ ไม่ว่าจะเสด็จไปในที่ไหนก็ทำปัญญาจักษุดวงตา คือ ปัญญาของมหาชนในที่นั้น ๆ ให้เกิดให้สว่างไหว ไม่มืดมนหลงผิดเพราะตกเป็นทาสของอวิชชา ตัณหา และ อุปาทาน 

<<

!!